Ons Gastenboek


Dit berichtje wordt geschreven vanuit Wit Rusland, de eerste voorbereidingen voor 2014 zijn deze week alweer gestart. We hebben 4 scholen bezocht waar de kinderen waarschijnlijk volgend jaar vandaan komen. We houden u op de hoogte van de verdere voortgang. Groet Joop Pater, Wim de Boer en Erik Kuiter
Door Erik Kuiter

De stichting kinderhulp Tsjernobyl vraagt gastgezinnen.
Het kriebelt, zou dat wat voor ons zijn?
Toen ik het voorstelde waren man en dochters direct om. Het voelde als nesteldrang. Weken was ik bezig met herinrichten, kamertje kindvriendelijk maken, poetsen en overtollige spullen opruimen en aan het bewaren.
Wie gaan er komen?
Hoe zal het zijn voor de Rusjes, hun ouders, bijna 6 weken naar een vreemd land.
Ik probeer me een voorstelling te maken hoe het zou zijn als onze meisjes 6 weken naar een ander land zouden gaan.
Nu hebben we met 2 weken zomervakantie al de auto afgeladen met alles wat we denken nodig te hebben.

Spannend is de dag dat ze aankomen, de bus komt om de hoek en wij wachten. Alle rusjes op een rij, zij wisten hoe we er uit zagen en wij zagen aan hun ogen dat ze bij ons hoorden.
Een blik van herkenning, foto in de hand. Twee meisjes, waarvan 1 een stralende blik naar ons, de ander schuchter en verlegen.
De eerste stappen op ons terrein, rondkijkende blikken. Nadat ze het hele huis hadden gezien en wisten wat hun kamer zou zijn voor de komende tijd leek er opluchting zichtbaar.

Overal in huis hingen pictogrammen met Russische en Nederlandse woorden.
Er werd gebabbeld, gezongen, geknutseld, gegeten, gespeeld, geslapen. Ze voelden zich thuis.
Nog nooit had ik zo veel was, zoveel gestreken, vooral strijkkraaltjes waren erg in.

De eerste zondag werd onze oudste 14, feest op zijn Hollands, slingers, taart, cadeautjes.
Al gauw merkten we dat er nog een feestje aan zat te komen. 10 jaar zou Nasha worden, ook dat werd gevierd na de verjaardag van onze 2e dochter die 12 werd.
De meisjes vierden feest, genoten van Baaboesjka haar aandacht, en het spelen met nog 4 Rusjes die hier regelmatig kwamen spelen en feestvieren.

Aan tafel werd er in het Russisch commentaar gegeven op het eten, wat zouden ze zeggen? Op maandag geen boela (witte bolletjes), en geen pasta. Hun gezichtjes spraken boekdelen.
Google vertalen was onze grote hulp. Kleine probleempjes werden er mee opgelost, wat een uitkomst.

Iedere dag naar school brengen en halen, wat is het nu stil en leeg. Ze hoorden erbij en we missen hun onverstaanbare taal. We praten nog steeds met handen en voeten hier in huis en lachen er om.
Ook het roepen van mijn naam, ik kon het niet meer horen maar nu mis ik het.

Het afscheid viel niet mee, vooral omdat er 1 ontroostbaar was. Wat wilde ze graag blijven. Toen het volle maan was hebben we er met zijn allen naar gekeken. Als jullie weer thuis zijn en naar de maan kijken, doen wij dat ook. Als we naar de sterren kijken, zien we jullie, voor altijd in ons hart.
Sasha tekende hartjes op de beslagen spiegel in de badkamer en bij het afscheid op de ruit van de bus. Nasha huilde, onze dochters huilden, wij huilden thuis.
Weinig woorden, een diep gevoel van binnen.
Ze zijn goed aangekomen, dat is fijn. Maar toch ook in ons veel vragen over hoe het met ze gaat en wat voor een plek deze ervaring in hun verdere leven zal hebben.
De zon komt op, een rode gloed, dezelfde zon als daar, ver weg en toch dichtbij.
Op het magneetbord hangt de klassenfoto, op de schoorsteen glimlachen ze ons nog iedere dag toe.



Danielle Visser 19-10-2012

Door Fam. Visser

In the first time I was in Holland in 2000. I was a little girl, but was struck by the kindness and hospitability of Dutch people who are connected by Stichting Kinderhulp Tsjernobyl Barneveld. They give us a chance to see another life. We spent six weeks in the beautiful city Barneveld. All this time we have a lot of fun: we played, saw many beautiful places, made new friends. Since that time we meet regularly and keep in touch with family Pater. And it’s very important for me that they don’t forget about me and interested in my life. Now I'm in third time in their house. And this time as always unforgettable and wonderful. I want to say ‘’’Thank you very much” to family Pater and to all people who makes the life of Belorussian children brighter and better. If the world had more such people who makes children smiling may by our world would be better.
Door Ekaterina Vasileva

Zayerdag naar dolfinarium geweest. Kids vonden het hartstikke leuk. Bedankt voor de geslaagde dag.
Door Christien

We willen jullie bedanken voor een hele leuke en gezellig dag gister in Dolfinarium. de kids hebben zich goed vermaakt! Heel erg bedankt daarvoor ! MVG Pauline en Jacques
Door Pauline en Jacques

Nieuws

Contact opnemen

Stichting Kinderhulp Tsjernobyl Barneveld
Vellerselaan 6
3772 PP Barneveld

Bankrekening: NL83ABNA0929712153

Tel: 0342 - 417 747
E-mail ons

Handelsregister: 090.4105311


Aangeboden door

Fruto internet Amersfoort


© Sponsoring Fruto internet, concepts & design - Webdesign in Amersfoort